
Jæja, enn eitt Eurovision kvöldið á enda runnið og enn einu sinni erum við Íslendingar skildir eftir með sárt ennið og með spurningar á vörunum eins og: Hvað gerðist eiginlega? Og af hverju komumst við ekki áfram, eins og lagið okkar var flott?
Svörin við þessum spurningum eru nú reyndar ansi einföld eins og staðan er í dag. Við, eins og aðrar Vestur Evrópuþjóðir eigum bara orðið engan séns á móti þessu Eurovision óðu einstaklingum í gömlu austurtjalds löndunum...... það eru allir trylltir að senda sms fyrir gamla heimalandið sitt. :)
Mér finnst ekki að þetta eigi að vera svona, vegna þess að litlar þjóðir eins og ísland, Malta, Danmörk ofl. eiga aldrei eftir að komast upp úr undankeppninni, og fá þar með aldrei einu sinni tækifæri til að reyna að sigra keppnina.
Þarna voru reyndar nokkur skemmtileg lög frá austur Evrópu, en mörg alveg skelfileg svo vægt sé til orða tekið. Mér fannst okkar lag reyndar rosalega flott og Eiríkur Hauksson rúllaði þessu upp. En það skiptir engu máli hvernig lag við komum með, það er engin einu sinni að fylgjast með Íslandi í þessari keppni....það er að segja austur Evrópuþjóðirnar.
Annars ætla ég nú ekki að halda því fram að allar Vestur Evrópuþjóðirnar hafi komið með framúrskarandi lög....sbr. Danmörk og Sviss til dæmis, en svo er náttúrulega bara gaman að horfa á þessa keppni, hneykslast á söngnum, búningunum, fólkinu, stigagjöfinni og öllu sem manni dettur í hug. Ég var líka mjög stolt af sjálfri mér vegna þess að mér tókst að láta Tensai San horfa á alla keppnina með mér! Geri aðrir betur! :)